12.07.2009

Sevgi Gibi





Kaç insanın hayatında böyle bir durum söz konusudur bilemiyorum. Benimkinde var olduğunu biliyorum. Hep en yakınımdakiler. Var. Var ki yazıyorum.
Ezelden ebede bir seyir izleyecekmiş gibi de görünüyor hatta.
Fakat istemiyorum.
Kısa.
Kesin.
Kati.
Net.
İstemiyorum.
Büyük harflerle de yazayım: İSTEMİYORUM.
Yumurta kapıya dayanınca lütfedilen o lütfen sevgileri istemiyorum ben. Dilerlerse soksunlar bir yerlerine. Ben istemiyorum. Reddediyorum. Yetmedi ağzımı bozuyorum. Lanetli “Atlas” misali taşımakta zorlandığım dengem bozulacağına o bozulsun zaten, hiç umurum değil. Gelip gelip okumak için de buraya yazıyorum.
İstemiyorum.
Reddediyorum.
Finito.





1 yorum:

Adsız dedi ki...

ben de..

hatta ısrar ediyorum bir yerlerinde kullansınlar diye sevgilerini...

ben de..

istemiyorum..
reddediyorum..
finito..