Yalnızca kendim gibi olmayı
biliyorum.
Başka türlüsünü bilmiyorum.
Zaten öyle olması gereken bir
şey neden yorar ki insanı
bu denli?
(9 Temmuz 2007)
26 Temmuz 2010 Durum bildirisi: Ay hala aynı!
Aşama kaydedilememiştir. Bir başka deyişle: umutsuz vaka.
Dosyayı kapatabiliriz.
26 Temmuz 2010 Durum bildirisi: Ay hala aynı!
Aşama kaydedilememiştir. Bir başka deyişle: umutsuz vaka.
Dosyayı kapatabiliriz.
6 yorum:
Çok şey biliyorsun.
Başka türlüsünü bilmemeyi "çok şey bilmek" olarak algılamamıştım hiç.(sanırım iyi bişey dedin sen ;)
bu gidişle de algılamayacağım sanırım...
Bir şey biliyorum, o da hiç bir şey bilmediğim! sözü çok hoşuma gider.. kendime yakıştırırım.. iltifat beklediğimden değil.. yersiz tevazuu sergilemek için de değil.. GERÇEKTEN ÖYLE HİSSETTİĞİM İÇİN..Beynimin açlığını hissetmek hoşuma gider o yüzden..
Karamsarlık ise kalın bir toz tabakasıdır sevgili Sevgi.. Altında kalanı havasız bırakır ve kirletir.. Zaten sen biliyorsun bunları!!! :)
blog adımdaki "gibi" de o nedenle seçilmiştir zaten :)
felç ediyor bir de insanı karamsarlık.onu da biliyorum. gerçekten BİLİYORUM hem de...
tıpayı kapatıp denize atasım geldi..
belki iyi bir ıssız adada kıyıya vurur..
belki insancıl bir yerli halkın yanında.. farklı hisseder..
ama havasık kalma konusunu nasıl çözeceğim bilemedim =)
atalet
tıpa olmadan da havasız kalabiliyorum ben, değişen bir şey yok :)
tüm mesele mucizeye inana bilmektir belki de. ya da inanmaya inanmaya o mucizeyi beklemektir...
Yorum Gönder