sadakat

O kadar çok alıştım ki O'na, o kadar çok bağlandım, o kadar çok sevdim ki - adetimdir- 
İçimde gene o bilindik endişe -gene adetimdir-ya O da beni terk ederse şimdi, bir sabah uyandığımda onu da bulamazsam yanımda endişesi.
Endişeliyim çünkü çok alıştım, çünkü bir aydan beri hep benimle, her saat, her dakika, her saniye.
Tüm eklemlerimi sızım sızım sızlatmasını bile özlerim biliyorum çünkü  -illaki adetimdir- canımı yakan, içimi oyan, yüreğimi dağlayan "şeyleri" sevmekte, yaşayanlara yas tutmakta üstüme yoktur. Ha bu ben hariç hiç kimsenin umurunda değildir ve o da zaten apayrı bir mevzudur.
Gribimden bahsediyorum. Grip işte bildiğimiz grip, sıkça nezle ile karıştırılan hastalık türü.
Zatürreye çevirirse - ki bu konudaki tıbbi bilgim yazık ki yetersiz, aslına bakarsanız hiç bir hastalık konusunda yok o yeterlilik-  aşkımızın da bir üst levele atlayacağı hastalık türü.
Geçmiş bayramınız kutlu olsun bu arada (ayan beyan ortada olduğu üzre: benim bayramım hiç geçmiyor ;)