Başımı içimdeki o dipsiz kuyudan kaldırdım. Hayır, tümüyle değil. Zaten bu mümkün değil. Mümkün olmadığı gibi artık önemli de değil.
Bunu neyin veya nelerin tetiklediğini bilemiyorum, zaten bilmek de istemiyorum. Uzun süreli olmasını istiyorum tek.
Bu yeni durumu seviyorum: Dinginlik.
Damar yoluyla tüm hücrelerime nüfuz etmiş gibi, yağmurun kiri pası temizlediği gibi içimde, beynimde, kalbimde ne varsa bu duruma uymayan tümünü olmasa dahi çoğunu alıp önü sıra sürüklemiş gibi bir yerlere, benden çok çok uzağa...
Bir zamanlar olması için uğruna ölebileceğim şeylerin kendiliğinden ölmüş olması. Dinginlik... Hoş geldin.
4 yorum:
"zannedilen" ile "zaten öyle olan"ın yer değiştirmesini kabulleniştir dinginlik!
İçi boş bir odada ama ışıklı pırıl pırıl tertemiz bir odanın ortasında boşaltılmaya çalışılan bir beyinle, huzura hoşgeldin diyebilmektir benim gözümde dinginlik sevgili Sevgi.
Huzurlu günlerde satırlarımızda buluşmak dileği ile.
öğretmenim, sizce de büyümüyor muyum ben, olgunlaşmıyor muyum gitgide... :))
büyüyor olgunlaşıyor dinginleşiyor.. muzurlaşıp..
çocuk yanını daha bir parlak ifade ediyorsun sevgi gibim =)
keyifle ve dingince olsun günler..
atalet
huzursuz olduğum zamanlarda , huzursuzluk veren şeye kliitlenirim sanki, başka hiç bir şey düşünemem. Ama sona erdiğinde gelen o dinginlik, fırtınadan sonraki sessizlik gibi nasıl huzur verici... ameliyat sonrası ayılmak gibi bir şey...
Sevgimle ''sevgi gibi'
Yorum Gönder