bununla ilgili bir siyah beyaz film var idi. unutulsam diyorsu adamceyiz, unutuluyordu. bundan hiç hoşlanmıyor idi. öpücük ve güzel düşünceler bırakıyorum sana.
bana bir harf öğretenin kırkyıl kölesi olurum denmiştir ya.. benim sana kaç kırk yıl köle olmam gerek.. de karakter köleliğe uygun değil pek.. gel yine dost kalalım..
inikas.. akisler..güzel sözcük.. ve üstelik.. nasıl da felsefi bir kavrammış.. sikrıt okuyacağına kişi.. bunu öğrenmeliymiş.. de.. ben ancak gene kendimi insan edecek ipuçları çıkardım.. insan ol insan ol.. iyice yalnız ve dikme gibi kal.. en iyi bildiğim şey..
bunlar inikas ne ola ki dedikten ve bakıp okuduktan sonra düşündüklerin.. oysa ben önce altındaki beşliği okudum.. ve ilk anda.. yolda dinlediğim şarkıyı çağırıştırdı.... iki uçlu pala gibiyim.. bir yanım tefekküre diğer yanım afakiliğe dayanıyor.. "Sorma bu ara şu halimi.. Bu acıların hepsi mi daimi.. Yazık oldu her iki tarafa da.. şimdi Sence daha iyi mi.. Bir gün oldu.. iki gün oldu Ay oldu.. yıl oldu ümitlere.. Unutmuyor gönlüm seni.. Seviyor her gün her gece Yoruldu .. duruldu.. kırıldı .. vuruldu bi kaç kere.. Yazılıdır hepsi hikayede.. ki vuruldu yoruldu kırıldı dışında bi uyanı yok bana.. sevgimle =)
ünscüm, tümüyle unutulmak/unutmak veyahut başkalaşmak değil de metamorfoz geçirme arzusu gibi bir şey bu. yedisinde neysen yetmişinde de o olmamak arzusu.karakteristik özelliklerini, huyunu, suyunu kabul edemiyor fakat aynı zamanda da değiştiremiyor olma durumu... Tanrım ne zor!
ataletcim, ben de severim 2-3 harfin çok ötesinde bir anlama sahip olan, büyülü kelimeleri. beni vuran kıran yoran hep kendim (herkes için mi geçerlidir aslında bu, bilemedim)oluyorum ya işte bu noktada dönüşmek istiyorum o alev topuna.
5 yorum:
bununla ilgili bir siyah beyaz film var idi. unutulsam diyorsu adamceyiz, unutuluyordu. bundan hiç hoşlanmıyor idi.
öpücük ve güzel düşünceler bırakıyorum sana.
bana bir harf öğretenin kırkyıl kölesi olurum denmiştir ya.. benim sana kaç kırk yıl köle olmam gerek..
de karakter köleliğe uygun değil pek.. gel yine dost kalalım..
inikas.. akisler..güzel sözcük.. ve üstelik.. nasıl da felsefi bir kavrammış.. sikrıt okuyacağına kişi.. bunu öğrenmeliymiş.. de..
ben ancak gene kendimi insan edecek ipuçları çıkardım.. insan ol insan ol.. iyice yalnız ve dikme gibi kal.. en iyi bildiğim şey..
bunlar inikas ne ola ki dedikten ve bakıp okuduktan sonra düşündüklerin..
oysa ben önce altındaki beşliği okudum.. ve ilk anda.. yolda dinlediğim şarkıyı çağırıştırdı....
iki uçlu pala gibiyim.. bir yanım tefekküre diğer yanım afakiliğe dayanıyor..
"Sorma bu ara şu halimi..
Bu acıların hepsi mi daimi..
Yazık oldu her iki tarafa da.. şimdi Sence daha iyi mi..
Bir gün oldu.. iki gün oldu
Ay oldu.. yıl oldu ümitlere..
Unutmuyor gönlüm seni..
Seviyor her gün her gece
Yoruldu .. duruldu.. kırıldı .. vuruldu bi kaç kere..
Yazılıdır hepsi hikayede..
ki vuruldu yoruldu kırıldı dışında bi uyanı yok bana..
sevgimle =)
ünscüm, tümüyle unutulmak/unutmak veyahut başkalaşmak değil de metamorfoz geçirme arzusu gibi bir şey bu. yedisinde neysen yetmişinde de o olmamak arzusu.karakteristik özelliklerini, huyunu, suyunu kabul edemiyor fakat aynı zamanda da değiştiremiyor olma durumu... Tanrım ne zor!
ataletcim, ben de severim 2-3 harfin çok ötesinde bir anlama sahip olan, büyülü kelimeleri.
beni vuran kıran yoran hep kendim (herkes için mi geçerlidir aslında bu, bilemedim)oluyorum ya işte bu noktada dönüşmek istiyorum o alev topuna.
Küle dönüşebilirsin. Yeter ki küllerinden yeniden doğmasını bil.
deniyorum.
Yorum Gönder